Ksiądz Jan Twardowski, kapłan i poeta, urodził się w 1 czerwca 1915 roku w Warszawie, zmarł 18 stycznia 2006 roku, również w stolicy. Był uczniem gimnazjum Czackiego, w 1937 roku zaczął studiować polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Jeszcze przed wojną wydał zbiorek „Powrót Andersena” (1937 r.). Był żołnierzem Armii Krajowej, walczył w powstaniu warszawskim. Studia polonistyczne ukończył w 1947 roku, rok później ukończył seminarium duchowne (naukę rozpoczął jeszcze w czasie okupacji) i został księdzem. Pracował w parafiach niedaleko Pruszkowa. Od 1960 roku był rektorem kościoła sióstr wizytek w Warszawie, wygłaszał tam kazania dla dzieci.
Do najpopularniejszych zbiorów poezji księdza Jana Twardowskiego należą: „Wiersze” (1959), „Znak ufności” (1970), „Zeszyt w kratkę. Rozmowy z dziećmi i nie tylko z dziećmi” (1973), „Nie przyszedłem pana nawracać. Wiersze 1939-85” (1986), „Niecodziennik” (1991), „Nie martw się” (1992), „Wiersze” (1993)
Twórczość księdza opowiada o Bogu i ludziach, przyrodzie i pochwale stworzenia. Wiersze często mają charakter modlitwy. Ksiądz Twardowski otrzymał wiele nagród za swoją poezję, była ona wielokrotnie tłumaczona na języki obce.